Op zondagmiddag 1 juli nodigt Stichting Mukwano Oeganda u uit te komen luisteren naar verhalen uit dit verre en schitterende land. In juni reisden bestuursleden Emma Roelofsen en Rik van Lochem naar Oeganda naar het project dat de stichting, samen met de Oegandese zusterorganisatie, eind 2007 startte.

Doel van de reis was de stand van zaken op het project te bekijken en de gemeenschap te ontmoeten. Speciale missie was het leggen van contact met de lokale overheid om te spreken over het gezondheidsbeleid en wat de kliniek op het project daarin kan betekenen. Ook bezochten Emma en Rik een aantal arme families die geholpen zijn met de voorzieningen die het project hen biedt.

Al deze verhalen en indrukken willen Emma en Rik graag met u delen zodat ook u een klein beetje van Oeganda kunt beleven. Stichting Mukwano Oeganda nodigt u van harte uit op zondagmiddag 1 juli, om 15.00 uur in gebouw Elim, Kerkstraat 2 in Aalten. 

Met Mukwano op reis!!!
Op zondagmiddag 23 oktober neemt Stichting Mukwano Oeganda u mee naar een wereld van rode zandwegen, groene theeplantages, een warme zon en kleurrijke mensen. Maar ook een wereld van armoede, aids, slechte levensomstandigheden en weinig toekomstperspectief. Reis mee naar deze wereld met zijn mooie en minder mooie kanten en kom naar de presentatie over het ontwikkelingsproject in Buhweju , Bushenyi, Oeganda.

In augustus maakten bestuursleden Hilde Koskamp en Paulien Sikking een reis naar het project dat de Stichting Mukwano Oeganda, samen met de Oegandese zusterorganisatie, eind 2007 startte. Inmiddels is het project uitgegroeid tot een levendig ‘dorp’ waar docenten, verpleegkundigen en bouwvakkers dagelijk hun werkzaamheden verrichten, waar 300 leerlingen onderwijs krijgen zodat hun kansen op een betere toekomst worden vergroot en waar zieke mensen zich dagelijks kunnen melden voor een behandeling.

Hilde heeft een aantal weken op het project het dagelijks leven mogen ervaren. Door inkopen te doen voor de school en de kliniek, door les te geven en door de mensen te ontmoeten waarvoor het project bedoeld is hebben we weer een goed beeld hoe wij als stichting kunnen bijdragen aan een beter leven voor de mensen in Buhweju. Daarnaast hebben Hilde en Paulien natuurlijk weer veel mooie, bijzondere en ontroerende verhalen mee terug genomen uit Oeganda.

Al deze verhalen en indrukken willen Hilde en Paulien graag met u delen, zodat ook u een klein beetje van Oeganda kunt beleven. Wij nodigen u van harte uit op zondagmiddag 23 oktober, vanaf 14.30 uur in gebouw Elim, Kerkstraat 2 in Aalten. Om 15.00 uur start de presentatie.

De eerste dag

Op zaterdagochtend 28 mei ging de wekker van het bestuur van Mukwano héél vroeg! We stonden om half 7 klaar op Schiphol om onze Oegandese gasten te verwelkomen. De marechaussee maakte het voor ons allemaal nog even heel spannend, maar toen konden we de 3 heren + Grace toch echt meenemen naar Aalten.
De rit naar huis was voor de Oegandezen al en belevenis op zich “the road feels like a carpet” oftewel: onze weg voelt aan als een tapijt, zo glad! Verder waren de windmolens en geluidswallen voor onze gasten erg bijzonder om te zien.
De zaterdag werd verder gebruikt om bij te komen van de lange reis en alle nieuwe indrukken. ‘s avonds hebben we gezellig samen gegeten.

Zondagochtend waren we welkom in de Zuiderkerk. Israël heeft hier wat verteld over het project in Oeganda. Vervolgens gingen we door naar de wijkdag op de haart.
’s Middags kregen onze gasten een tour door Aalten. Van het kunstgras op AZSV, naar het station en vervolgens naar de Duitse grens, zonder grenswachters!

In de herfstvakantie brachten Elske Baron en Helma Noordink een  weekje door in Oeganda. Behalve dat zij de “kinderen van Joanne” in Masaka opgezocht hebben, zijn ze ook een paar dagen op het project geweest.

In oktober zit je midden in het regenseizoen en dat hebben we geweten: de regen kwam met bakken naar beneden toen we op weg gingen naar het project in Buhweju. Gelukkig rijdt Israel in een goede  4W- drive en is hij een goede chauffeur, maar we hebben behoorlijk in spanning gezeten of we wel voor donker op het project, bovenop de berg (zo’n 1700 meter) zouden arriveren. Maar gelukkig kwamen we al glijdend en schuivend door de modder, net voor het donker aan.

Het was geweldig om Grace weer te zien.  Sinds ze in Augustus als kleuterleidster is afgestudeerd, woont en werkt ze op het project. Ze geeft les in P1(basisschool) en ze is door Israel als een dochter in zijn gezin opgenomen.   Volgende maand start ze een deeltijdopleiding primary school teacher aan de Bishop Stuart University in Mbarara. Grace heeft zich ontwikkeld van een giechelende puber tot een volwassen vrouw en ze levert een grote bijdrage aan veel activiteiten op het project. Zo vertaalt ze bijvoorbeeld tijdens de kerkdienst  de preek van Ruankole (de lokale taal) in het Luganda  (de meest gangbare taal in Oeganda)of in het Engels. Verder zingt ze en danst ze tijdens de kerkdienst. We denken dat Joanne ongelofelijk trots op haar geweest zou zijn. Joanne hoopte dat van de hulp aan haar kinderen een “inktvlekwerking” zou uitgaan en dat lijkt in het geval van Grace helemaal realiteit te worden. Dit was Joanne’s droom:  door Grace te helpen, hebben veel kinderen in Oeganda kans op e